Een toeristisch dagje
Civita Bagnoregio, het zegt je hoogstwaarschijnlijk niets. Mij na vandaag alles. Een oud dorp op een kale berg. Verbonden met een loopbrug vanuit Bagnoregio. De Aziatische bezoekers aan Europa hadden ook van dit dorpje gehoord. Voor het eerst sinds bijna een week in Umbrië bevinden we ons even een beetje in Antwerpen in de zomer. De kunst is foto's te maken zonder al te veel toeristen en ook te genieten van de prachtige vergezichten. Beide zijn gelukt.
Het was afzien in de 35° zonder wind, ik schrijf dit nu ook met een behoorlijk verbrand gezicht. Het aantal kilometers dat we vandaag hebben gelopen is te voelen in mijn benen. En niet zoals Jacques Brel zingt 'mijn vlakke land', klimmen en dalen en dan weer klimmen en.....
In de koelte van de auto (ja het blaffen is terug) op weg naar Orvieto. Ik kon mijn geluk niet op met het ritje in de funicolare. Frank zat geklemd tussen Russische vrouwen die met een grote groep ook de stad gingen bezichtigen. We hebben ze nog diverse keren ontmoet.
Onze eerste gelato is binnen, pure chocolade meer moet dat niet zijn. En na het ijsje een bezoek aan de Duomo van Orvieto. Van buiten al zeer indrukwekkend en binnen de kapel met fresco's van Signorelli, zo mogelijk nog indrukwekkender. Terug naar beneden met de funicolare en ditmaal een buslading Duitse scholieren.
Even rusten op mijn berg om vervolgens nog een pizza te eten met zicht op het oude Baschi. Umbrië blijft ieder moment genieten.
Veel liefs
Reacties
Reacties
geniet met mate , optijd rusten.liefs
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}